در برخی از موارد شاهد هستیم که برخی از بیماران بدون مشورت با پزشک خود روزه می گیرند و سلامتی شان را به خطر می اندازند.
موارد متععدی وجود دارد که افراد از روزه گرفتن منع می شوند و برای سلامتی شان نباید روزه بگیرند.
بررسی ها نشان می دهند، همه مبتلایان به دیابت نوع I ناپایدار، بیماران مبتلا به دیابت نوع I و II که کنترل ضعیفی بر بیماری خود دارند و بیمارانی که به رژیم دارویی، تغذیه ای و ورزشی روزانه خود بی توجه هستند از جمله افرادی هستند که مصرف غذا در طول روز برای آن ها اجباری است.
بیمارانی که مشکلات جدی نظیر فشارخون کنترل نشده و مشکلات قلبی دارند، بیماران باسابقه ابتلا مکرر به DKA «کتواسیدوز دیابتی» عارضه حاد بدنبال بیماری دیابت که بدنبال کمبود انسولین همراه با افزایش هورمونهای متقابل انسولین مثل گلوکاگن ایجاد و با افزایش قندخون درد شکمی تهوع و بوی استون در تنفس بیمار تظاهر و اورژانس پزشکی است.
بیماران مبتلا به دیابت حاملگی، بیماران دیابتی با عفونت داخلی، بیماران دیابتی سالمند که عدم تمرکز و فراموشی دارند، بیمارانی که دو دوره یا بیشتر «هیپوگلیسمی» افت قندخون و یا «هیپرگلیسمی » افزایش قندخون را تجربه کرده اند نیز در ماه رمضان نباید روزه بگیرند.
